પગ મને ધોવા દ્યો રઘુરાય

‘પગ તમે ધોવા દ્યો રઘુરાયજી...
પ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંય, પગ મને ધોવા દ્યો’ – ટેક

રામ લખમણ જાનકી એ, તીર ગંગાને જાય જી (૨);
          નાવ માંગી નીર તરવા (૨),
                          ગુહ બોલ્યો ગમ ખાઈ. પગ મને. ૧

’રજ તમારી કામણગારી, નાવ નારી થઈ જાય જી (૨);
         તો અમારી રંક-જન ની (૨),
                          આજીવિકા ટળી જાય, પગ મને. ૨

જોઈ ચતુરતા ભીલ જનની, જાનકી મુસકાય જી (૨)
         ’અભણ કેવું યાદ રાખે (૨),
                          ભણેલ ભૂલી જાય !, પગ મને. ૩

’આ જગતમાં દીનદયાળુ ! ગરજ-કેવી ગણાય જી; (૨)
         ઊભા રાખી આપને પછી (૨),
                          પગ પખાળી જાય.’ પગ મને. ૪

નાવડીમાં બાવડી ઝાલી, રામની ભીલરાય જી(૨);
         પાર ઊતરી પૂછીયું ‘તમે (૨),
                          શું લેશો ઉતરાઈ.’ પગ મને. ૫

’નાયીની કદી નાયી લ્યે નઈ, આપણે ધંધાભાઈ જી (૨);
         ’કાગ’ લ્યે નહિ ખારવાની (૨),
                          ખારવો ઉતરાઈ.’ પગ મને. ૬


આભારસહ http://dhavalshah.com/layastaro માંથી

source:internate